tutsak gibi, enkaz gibi, kendim gibi

kırgınım.

çok...

ağladım.

çok...

bu kez anladım, kuru dallardan yapma

bi köprüden geçiyorum..

ben ordaydım, erbabı yalnızları

yutan kentler biliyorum..

bu kez anladım,hüzünlerden bozma

mutluluklar yaşıyorum..

ben ordaydım,

acemi aşıkları boğan sular biliyorum..

ne müttefik belli ne sığınakların yeri

kaybettim bugün kendimi, hükümsüzdür,

sonu yok bunun, boşluklardan boşluk beğendim.

vazgeçtim bugün herşeyden halsiz şu kalbim.

kan revan içinde hep kanamaz denen yerlerim

hem

suçsuz

hem

güçsüz

hem

halsiz...

bu kez anladım, kartonlardan yapma

siperlere pusuyorum

ben ordaydım

huzurlu zamanları yıkan sorular biliyorum